พอเหอะ “การเป็นคนดี”
เหตุผลสำคัญอย่างหนึ่งที่ทำให้คนเศร้า และลามปามไปเป็นโรคซึมเศร้าได้ ก็คือปัญหาความสัมพันธ์กับคนรอบตัว ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัว คนรัก รวมถึงเพื่อนร่วมงาน เรามีเทคนิคหนึ่งที่จะคลายปัญหานี้ได้ ทำให้เราทุกข์น้อยลง มีความสุขแบบฉบับของตัวเองมากขึ้น
เทคนิคที่ว่า คือ “เลิกเป็นคนดี” ไม่ได้หมายถึงให้เป็น “คนเลว” แต่หมายถึงเลิก ที่จะทำตัวให้เป็นที่นิยมชมชอบเพื่อให้เป็นที่ “รัก” ของทุกคน
โกะโด โทคิโอะ นักเขียนหนังสือแนวพัฒนาตัวเองชื่อดังของญี่ปุ่น ซึ่งมีผลงานโดนใจออกมาหลายเล่ม หนังสือ “เลิกเป็นคนดี แล้วจะมีความสุข” ก็เช่นกัน เราเลยนำมาฝากเพื่อนๆ
เขา แนะนำว่า หากเรายึดติดกับการเป็นที่ชื่นชอบมากเกินไป จะกลายเป็นการกดดันตัวเอง และทำให้ไม่มีความสุข เพราะจะใช้ชีวิตโดยแคร์สายตาคนอื่นตลอดเวลา วันๆ จะคอยสังเกตว่าคนอื่นจะคิดกับเรายังไง จะถูกเกลียดหรือเปล่า ความนิยมจะลดลงไหม ส่งผลให้มองข้ามความรู้สึกหรือความคิดที่แท้จริงของตัวเอง เมื่อชีวิตเป็นอย่างนี้แล้ว แทนที่จะคิดว่าตัวเองอยากทำอะไร ก็จะนึกถึงแต่ว่าทำยังไงไม่ให้ถูกเกลียด ไม่ให้ถูกปฏิเสธ หรือถูกเพิกเฉย หรือดูเป็นคนประหลาดในสายตาคนอื่น
การที่เราต้องการเป็นที่ยอมรับของผู้อื่นมากเกินไป ทำอะไรก็ต้องนึกเสมอว่า “ทำยังไงไม่ให้ถูกเกลียด” ผลคือความอึดอัด และเคร่งเครียดมากเกินไป และหากเราทำแบบนี้บ่อยๆ ลูกศรก็ย้อนกลับมาที่ตัวเราเองแหละ
เพราะคนที่เออออไปกับคนอื่น โดยไม่พูดความคิดหรือความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง มักถูกคนอื่นมองว่า “ไม่รู้ไอ้นี้คิดอะไรอยู่” คนรอบตัวก็จะไม่พูด หรือแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมาเหมือนกัน ความรู้สึกเหงาจะเกาะกุมขึ้นมาทันที กลายเป็นส่วนเกินแม้อยู่ท่ามกลางผู้คน สุดท้ายจะถูกมองว่าใช้ประโยชน์ได้ ก็จะโดนขอให้ทำโน่นนี้ตลอดเวลา หรืออาจถูกมองว่าไม่สำคัญ และปฏิบัติต่อเราแบบไม่ใส่ใจ
วิธีการเลิกเป็นคนดีทำได้ยังไง โกะโด โทคิโอะ ให้นึกถึง “ดินสอสี” มีตั้งกี่สี บางกล่อง 10 สี บางกล่อง 24 สี เวลาเราจะวาดรูปแต่ละสีก็มีประโยชน์ทั้งนั้น คนก็เหมือนกันก็มีความหลากหลาย สร้างสีสรรค์ให้โลกใบนี้ เพราะแต่ละคนล้วนมีคุณค่าและประโยชน์ในตัวเอง ขอเพียงเรามองเห็นตัวเองให้ชัดเจนขึ้น
กล้าปฏิเสธสิ่งที่ไม่ชอบ สิ่งที่ทำไม่ได้ และสิ่งที่ทำไม่ไหว ก็จะไม่ต้องถูกเอาเปรียบ เมื่อไม่ต้องพยายามทำให้คนอื่นมองเราในแง่ดีตลอดเวลา เราก็ไม่ต้องโกหกใครด้วย ไม่ต้องหาข้ออ้างเพื่อปกป้องตัวเอง ชีวิตก็จะง่ายขึ้นเยอะเลย แถมเราแสดงความรู้สึกของตัวเองออกไปบ่อยเข้า บางคนที่เราปฏิสัมพันธ์ด้วยก็จะแสดงความรู้สึกที่แท้จริงกลับมา เราก็อาจได้คนที่สามารถสานสัมพันธ์ที่จริงใจได้มาแทนที่
ให้คิดเสมอว่าการมีเพื่อนเยอะไม่ได้ดีเสมอไป การเสแสร้งอาจเกิดได้กับเพื่อนบางคนหรือหลายคนด้วย ขณะที่การมีเพื่อนที่เข้าใจกันต่างหากที่สำคัญกว่า มิตรภาพยั่งยืนกว่า โกรธกันแป๊ปเดียวก็หาย
ขอให้เรายืนหยัดว่า “ตัวเราก็คือตัวเรา” อาจทำให้ความสัมพันธ์กับบางคนมีปัญหา แต่เราก็มีโอกาสได้เพื่อนที่จริงใจกลับมาใช่ไหมล่ะ
… I don’t care